Andrzej Gębarowski

Dyscyplina: matematyka.Specjalność: geometria różniczkowa.

Urodził się 1 października 1945 r. w Rzepienniku Biskupim w powiecie gorlickim w województwie rzeszowskim w rodzinie chłopskiej jako siódme i najmłodsze dziecko Piotra i Katarzyny z domu Roman. Uczęszczał do szkoły podstawowej w miejscowości rodzinnej, którą ukończył w 1959 r. Następnie podjął naukę w Liceum Pedagogicznym w Gorlicach, którą ukończył w 1964 r. W latach 1964–1968 studiował matematykę na Wydziale Matematyczno-Fizycznym w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie, gdzie bezpośrednio po ukończeniu studiów rozpoczął pracę jako starszy asystent. W dwa lata później, po pomyślnie złożonym kolokwium w Instytucie Matematycznym PAN, podjął trzyletnie indywidualne studia doktoranckie pod patronatem tej instytucji, specjalizując się w zakresie geometrii różniczkowej – rok na Uniwersytecie Jagiellońskim (UJ), a następnie dwa lata na Uniwersytecie Wrocławskim. Stopień doktora nauk matematycznych uzyskał 9 kwietnia 1975 r. na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego na podstawie rozprawy doktorskiej Powierzchnie totalnie umbilikalne i infinitezymalne transformacje konforemne w rozmaitościach ze specjalną strukturą riemannowską, której promotorem był prof. dr hab. Witold R o t e r¹  z Uniwersytetu Wrocławskiego, a recenzentami wybitni geometrzy polscy: prof. Stanisław Gołąb z UJ oraz prof. Mieczysław Kucharzewski z Uniwersytetu Śląskiego. Przebywał na stażach naukowych: w Kazańskim Uniwersytecie Państwowym im. Mikołaja Łobaczewskiego (Rosja) – 6 tygodni u prof. A.П. Широкова (1976) oraz w West London Institute of Higher Education (Anglia) – 3–tygodniowa wizyta studyjna na zaproszenie Ministerstwa Edukacji Narodowej w ramach programu LEROPOL (1991).

Problematyka badawcza koncentruje się wokół struktur na rozmaitościach Riemanna. Utrzymywał stały kontakt z ośrodkami naukowymi we Wrocławiu i Krakowie, uczestnicząc w seminariach z geometrii różniczkowej – często prezentując tam swoje wyniki. Łącznie opublikował 31 prac naukowych z zakresu geometrii różniczkowej, przeważnie w czasopismach o zasięgu międzynarodowym, takich jak: Tensor N.S. (Japonia), Colloquium Mathematicum, Soochow Journal of  Mathematics (Tajwan), Demonstratio Mathematica, etc. Recenzował szereg prac z geometrii różniczkowej dla czasopism naukowych, takich jak Demonstratio Mathematica, Colloquium Mathematicum, i inne. Brał udział w międzynarodowych konferencjach naukowych z geometrii różniczkowej, wygłaszając na nich referaty – kolejno: Moskwa (Rosja, 1976), Tsukuba (Japonia, 1992), Ateny (Grecja, 1994), Bukareszt (Rumunia, 1996).

W latach 80. XX wieku prowadził w Instytucie Matematyki Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Rzeszowie seminarium naukowe z geometrii różniczkowej, równocześnie aktywnie uczestnicząc w ogólnokrajowych corocznych konferencjach szkoleniowych i naukowych z geometrii różniczkowej organizowanych przez różne ośrodki naukowe przy  współudziale IM PAN, pod patronatem już wspomnianego prof. Stanisława Gołąba (później prof. Marka Kucharzewskiego).

Cały okres aktywności zawodowej datowanej w latach 1968–2011 poświęcił jednej Uczelni – Uniwersytetowi Rzeszowskiemu (do 2001 r. Wyższej Szkole Pedagogicznej). Prowadził wykłady kursowe z analizy matematycznej, geometrii, geometrii różniczkowej, topologii, ćwiczenia do tych przedmiotów, wykłady monograficzne (z teorii rozmaitości różniczkowalnych, zewnętrznych form różniczkowych Cartana, konstrukcji geometrycznych), seminaria dyplomowe i magisterskie. W okresie 43 lat pracy wypromował ponad  350 magistrów i około  60  licencjatów matematyki. Niektórzy z jego seminarzystów uzyskali już stopień doktora nauk matematycznych i pracują na wyższych uczelniach – można tu wymienić dla przykładu: dr Urszulę  Bednarz (z domu Gajdek) – pracuje w Katedrze Matematyki  Politechniki Rzeszowskiej, dr Renatę Tłuczek-Pięciak (z domu Tłuczek) – pracuje w Instytucie Matematyki  Uniwersytetu Rzeszowskiego. Wielu innych jest bardzo cenionych jako nauczyciele matematyki w szkołach województwa podkarpackiego.

W uczelni pełnił funkcje szereg funkcji organizacyjnych, był zastępcą dyrektora Instytutu Matematyki ds. dydaktycznych (1 X 1981–30 IX 1984), kierownikiem Zakładu Analizy Matematycznej (1996–1997), kierownikiem studiów podyplomowych z matematyki. Pracował w Senackiej Komisji ds. absolwentów WSP, pełnił opiekę nad studentami studiującymi indywidualnym tokiem, opiekował się studentami z Turcji przebywającymi na Uniwersytecie Rzeszowskim w ramach programu ERASMUS, udzielając im konsultacji z zakresu geometrii różniczkowej. Jedną kadencję pełnił funkcję wiceprezesa Oddziału Rzeszowskiego  Polskiego Towarzystwa Matematycznego. Jest członkiem towarzystwa naukowego The Tensor Society  (Japan).

Pod koniec pracy zawodowej bliżej zainteresował się problemami dydaktyki, w tym dydaktyki szkolnej. Uzyskał stopień zawodowy nauczyciela dyplomowanego, prowadził i nadal prowadzi liczne zajęcia dla młodzieży szkół średnich z Jarosławia, Krosna, Tarnobrzega. Jako wychowawca, hołdując zasadzie: „Verba docent – exempla trahunt”, starał się pociągać studentów do rzetelnej i uczciwej pracy oraz pomagać im w kształtowaniu osobowości. W 2011 r. przeszedł na emeryturę.

Za osiągnięcia w działalności  naukowej, dydaktycznej i organizacyjnej był honorowany różnymi nagrodami i wysokimi odznaczeniami. W 1989 r. otrzymał  Złoty Krzyż Zasługi, w 1990 r. został odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej, w 1984 r. został wyróżniony medalem Zasłużony dla Województwa Rzeszowskiego, a w 2013 r.  odznaczony został Medalem Złotym za Długoletnią Służbę.

Zainteresowania pozanaukowe są związane ze sportem i rekreacją (siatkówka) oraz literaturą współczesną  (poezja).

___________________________________________

¹Witold Roter (1932–015) – profesor matematyki Uniwersytetu Wrocławskiego, wybitny specjalista z zakresu geometrii różniczkowej.

Źródło:

• Dokumentacja archiwalna Uniwersytetu Rzeszowskiego.

Doktor Andrzej Gębarowski za swoje osiągnięcia otrzymał:

• Złoty Krzyż Zasługi (1989), 
• Medal Komisji Edukacji Narodowej (1990), 
• Medal Zasłużony dla Województwa Rzeszowskiego( 1984), 
• Medal Złoty za Długoletnią Służbę (2013).

A. Artykuły naukowe 

1. Super – Einsteinian Warped Products, Tensor  N.S.,  Vol. 61, No. 1 (1999), 108 – 111.
2. On conformally recurrent doubly warped products, Tensor  N.S., Vol. 57, No.2 (1996), 192 – 196.
3. On conformally flat doubly warped products, Soochow Journal of Mathematics, 21 No.1  (1995), 125 – 129.
4. Doubly warped products with harmonic Weyl conformal curvature tensor, Colloq. Math., Vol. 67,  (1994), 73 – 89.
5. On nearly conformally symmetric warped product spacetimes, Soochow Journal of  Mathematics, 20, No.1 (1994), 61 – 75.
6. The structure of certain Riemannian manifolds admiting Codazzi tensors, Demonstratio Math., 27 No.1 (1994), 249 – 252.
7. Submanifolds of almost product Riemannian manifold, Zeszyty Naukowe WSP w Rzeszowie, Matematyka 2 (14), (1994), 17 – 22.
8. Geometria w kształceniu nauczycieli matematyki, Kształcenie Nauczycieli – Kwartalnik Pedagogiczny, 1  (4), (1994),  90 – 98  [wspólnie z M. Lorensem].
9. On a generalization of simple conformally recurrent manifold, Tensor  N.S., 55, No. 3 (1994), 254 – 257.
10. Examples of nearly conformally symmetric warped products, Soochow Journal of Mathematics, 19, No.3  (1993), 289 – 303.
11. Warped product space – times with harmonic Weyl conformal curvature tensor, Tensor N.S., Vol. 53 (1993), 58 -62.
12. On Einstein Warped Products, Tensor N.S., Vol.52, No.3  (1993),  204 -207.
13. Nearly conformally symmetric warped product manifolds, Bulletin of the Institute of Mathematics Academia Sinica, Vol.20,  No.4  (1992), 359 – 377.
14. On homogeneous conformally recurrent Ricci – recurrent manifolds, Tensor N.S., Vol.50 (1991),  12 – 18.
15. On conformal collineations  in a Lorentzian Para – Sasakian manifold, Tensor N.S., Vol.50  (1991),   1 – 3.
16. On a class of hmogeneous conformally recurrent manifolds, Demonstratio Math., Vol.23, No.2  (1990), 435 -446.
17. Problemy kształcenia geometrycznego nauczycieli matematyki w szkołach wyższych, Centralny Ośrodek Metodyczny Studiów Nauczycielskich, WSP w Krakowie (1990),  s. 11, 15, 19, 31.
18. On the existence of simple conformally recurrent  non – Ricci – recurrent manifolds, Tensor N.S., Vol.43  (1986), 95 -98.
19. O istnieniu prostych konforemnie lecz nie Ricci – rekurencyjnych rozmaitościach, Konferencja Naukowo – Dydaktyczna Matematyków  z  WSP w Kielcach, Krakowie i Rzeszowie – Materiały, Rzeszów  (1986),  16 – 20.
20. On inwariant submanifolds of a normal  k-framed  f-manifold, Rocznik Naukowo – Dydaktyczny  WSP  w Rzeszowie  Z. 7/62  (1985), 69 – 78.
21. On  f-structures  with parallelizable kernel on manifolds, Rocznik Naukowo – Dydaktyczny  WSP  w Rzeszowie  Z. 6/50  (1982), 33 – 38.
22. On conformal collineations  in  P-Sasakian manifolds, Rocznik Naukowo-Dydaktyczny WSP  w Rzeszowie  Z. 6/50  (1982), 39 – 44.
23. O uogólnionej  r-kontaktowej  strukturze na rozmaitości zespolonej, Rocznik Naukowo – Dydaktyczny  WSP  w Rzeszowie  Z.  6/50  (1982),  45 – 50.
24. On decomposable conformally recurrent Riemannian spacer, Tensor N.S.,Vol. 34 (1980), 39 -40.
25. On normal contact metric manifolds, Tensor N.S., Vol.  34  (1980).
26. f-struktury  z  paralelizowalnym jądrem na rozmaitościach, Abstracts Conference on Differential Geometry, Szczecin  (1980),  40 -41.
27. Conformal collineations of normal contact metric manifold, Scientific Papers of the Institute of Mathematics of Wrocław Technical University (Geometry of Riemannian spaces) , No.16  (1976),   34 – 40.
28. Kolineacje konforemne w przestrzeniach  Ricci – symetrycznych, Rocznik Naukowo –  Dydaktyczny  WSP  w Rzeszowie,  Z. 3/22  (1975),  83 – 92.
29. Totally umbilical surfaces in normal contact Riemannian manifold, Demonstratio Math., Vol. VII  (1974),  353 – 364.
30. On totally umbilical  submanifolds in a conformally flat Riemannian manifold, Demonstratio Math.,  Vol. VI  (Dedicated to Professor  St. Gołąb)  (1973), 641 -646.
31. On conformal collineations in Riemannian spaces, Prace Naukowe Instytutu Matematyki i Fizyki Teoretycznej Politechniki Wrocławskiej  (Zagadnienia geometrii różniczkowej) Nr 8  (1973), 11 – 18.

B. Opracowania metodyczne

1. Geometria w kształceniu nauczycieli matematyki, Kształcenie Nauczycieli – Kwartalnik Pedagogiczny, 1  (4), (1994)  90 – 98  [wspólnie z  M. Lorensem].
2. Problemy kształcenia geometrycznego nauczycieli matematyki w szkołach wyższych, Centralny Ośrodek Metodyczny Studiów Nauczycielskich, WSP w Krakowie (1990),  s. 11, 15, 19, 31.

​​C. Praca doktorska  

      "Powierzchnie totalnie umbilikalne i infinitezymalne transformacje konforemne w rozmaitościach ze specjalną strukturą riemannowską".

Opracowali:   Zbigniew Suraj i Kamil Trojnar

przy współpracy z Andrzejem Gębarowskim