Jan Błaż

Dyscyplina: matematyka. Specjalności: analiza numeryczna i teoria sterowania. 

Urodził się 23 stycznia 1926 r. w Jabłonicy Polskiej (obecnie obwód lwowski na Ukrainie). W 1948 r. rozpoczął studia matematyczne w Instytucie Pedagogicznym w Katowicach, kończąc je w roku 1951 już w nowo utworzonej 3-letniej Wyższej Szkole Pedagogicznej. Studia na poziomie magisterskim kontynuował w Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, uzyskując w 1952 r. stopień magistra filozofii w zakresie matematyki. Pracę magisterską pod tytułem „Całka Perrona” przygotował pod kierunkiem prof. Jacka Szarskiego. Po studiach podjął pracę w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Katowicach najpierw na stanowisku asystenta, dalej starszego asystenta, a następnie adiunkta. Doktorat z matematyki uzyskał w 1962 r. na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie na podstawie rozprawy „Badanie istnienia rozwiązań pewnych uogólnień równań różniczkowych”, której promotorem był prof. Adam Bielecki.

W 1968 r. został zatrudniony na stanowisku mianowanego docenta w Uniwersytecie Śląskim, a także kierownika Zakładu Analizy Numerycznej. Funkcję tę pełnił do czasu przejścia na emeryturę w 1982 r. W roku ak. 1968/69 był prodziekanem Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. W latach 1969-1975 pełnił funkcję prorektora ds. nauczania tej uczelni, a w latach 1976-1978 był dyrektorem Centrum Techniki Obliczeniowej UŚ.

Po doktoracie uruchomił w swoim Zakładzie seminarium naukowe dla młodej kadry naukowej, które działało do czasu jego przejścia na emeryturę. Tematyka tego seminarium dotyczyła badania własności rozwiązań uogólnionych równań różniczkowych (głównie z wyprzedzającym argumentem) i stochastycznych równań różniczkowych typu Itô oraz typu Mc Shane’a (istnienie, jednoznaczność, stabilność rozwiązań, oszacowania momentów rozwiązań, sterowanie optymalne). Wypromował sześciu doktorów nauk matematycznych.

Był autorem lub współautorem 27 prac naukowych z zakresu swoich zainteresowań, opublikowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Matematycznego od 1956 r.

Zmarł 28 października 2018 roku w Katowicach. Został pochowany na cmentarzu w Katowicach – Panewnikach.

Źródło:

• http://www.math.us.edu.pl/ptm/historia/Poczatki_Skornik_2007.pdf